Τι είναι η σκληρότητα του LEEB

Πηγή: https://en.wikipedia.org/wiki/leeb =

Εφευρέθηκε από την ελβετική εταιρεία Proceq SA, το τεστ Rebound Hardness (LRHT) είναι μία από τις τέσσερις πιο χρησιμοποιούμενες μεθόδους για τη δοκιμή της σκληρότητας των μετάλλων. Αυτή η φορητή μέθοδος χρησιμοποιείται κυρίως για τη δοκιμή επαρκώς μεγάλα τεμάχια εργασίας (κυρίως πάνω από 1 kg). [Απαιτείται παραπομπή]

Μετράει τον συντελεστή αποκατάστασης. Είναι μια μορφή μη καταστροφικών δοκιμών.

Ιστορία

Το Equotip (αργότερα ονομάστηκε ταυτόχρονα η μέθοδος δοκιμής σκληρότητας αναχώρησης LEEB) αναπτύχθηκε το 1975 από τους LEEB και Brandestini στο ProCEQ SA για να δώσει μια δοκιμή φορητότητας σκληρότητας για μέταλλα. Αναπτύχθηκε ως εναλλακτική λύση στον δυσκίνητο και μερικές φορές περίπλοκο εξοπλισμό μέτρησης της παραδοσιακής σκληρότητας. Το πρώτο προϊόν ανάκαμψης LEEB στην αγορά ονομάστηκε "Equotip", μια φράση που εξακολουθεί να χρησιμοποιείται συνώνυμα με το "LEB ριμπάουντ" λόγω της ευρείας κυκλοφορίας του προϊόντος "Equotip".

Οι παραδοσιακές μετρήσεις σκληρότητας, π.χ. εκείνες των Rockwell, Vickers και Brinell, είναι ακίνητες, απαιτώντας σταθερούς σταθμούς εργασίας σε διαχωρισμένες περιοχές δοκιμών ή εργαστήρια. Τις περισσότερες φορές, αυτές οι μέθοδοι είναι επιλεκτικές, που περιλαμβάνουν καταστρεπτικές δοκιμές σε δείγματα. Από τα μεμονωμένα αποτελέσματα, αυτές οι δοκιμές αντλούν στατιστικά συμπεράσματα για ολόκληρες παρτίδες. Η φορητότητα των δοκιμαστών LEEB μπορεί μερικές φορές να βοηθήσει στην επίτευξη υψηλότερων ποσοστών δοκιμών χωρίς την καταστροφή των δειγμάτων, γεγονός που με τη σειρά του απλοποιεί τις διαδικασίες και μειώνει το κόστος.

Μέθοδος

Οι παραδοσιακές μέθοδοι βασίζονται σε σαφώς καθορισμένες δοκιμές σκληρότητας φυσικής εσοχής. Οι πολύ σκληροί indenters καθορισμένων γεωμετριών και μεγεθών πιέζονται συνεχώς στο υλικό κάτω από μια συγκεκριμένη δύναμη. Οι παράμετροι παραμόρφωσης, όπως το βάθος εσοχής στη μέθοδο Rockwell, καταγράφονται για να δώσουν μέτρα σκληρότητας.

Σύμφωνα με την αρχή της δυναμικής LEEB, η τιμή σκληρότητας προέρχεται από την απώλεια ενέργειας ενός καθορισμένου σώματος κρούσης μετά από να επηρεάσει ένα μεταλλικό δείγμα, παρόμοιο με το στερεοσκόπιο της ακτής. Το πηλίκο LEEB (VI, VR) λαμβάνεται ως μέτρο της απώλειας ενέργειας από την πλαστική παραμόρφωση: το σώμα κρούσης αναπτύσσει ταχύτερα από σκληρότερα δείγματα δοκιμών από ό, τι από τα μαλακότερα, με αποτέλεσμα μεγαλύτερη τιμή 1000 × VR/VI. Ένα σώμα μαγνητικής πρόσκρουσης επιτρέπει την εξαγωγή της ταχύτητας από την τάση που προκαλείται από το σώμα καθώς κινείται μέσω του πηνίου μέτρησης. Το πηλίκο 1000 × VR/VI αναφέρεται στη μονάδα HLX HLX (όπου το x υποδεικνύει τον τύπο του ανιχνευτή και του σώματος κρούσης: d, dc, dl, c, g, s, e).

Ενώ στις παραδοσιακές στατικές δοκιμές, η δύναμη δοκιμής εφαρμόζεται ομοιόμορφα με αυξανόμενο μέγεθος, οι μέθοδοι δυναμικών δοκιμών εφαρμόζουν ένα στιγμιαίο φορτίο. Μια δοκιμή παίρνει μόλις 2 δευτερόλεπτα και, χρησιμοποιώντας τον τυπικό ανιχνευτή D αφήνει μια εσοχή μόλις ~ 0. Συγκριτικά, η εσοχή του Brinell στο ίδιο υλικό είναι ~ 3 mm (τιμή σκληρότητας ~ 400 HBW 10/3000), με χρόνο μέτρησης συμμόρφωσης με ~ 15 δευτερόλεπτα συν το χρόνο μέτρησης της εσοχής.

Χρησιμοποιήστε μια ορισμένη ποιότητα του κροσκώματος εξοπλισμένη με κεφαλές μπάλας καρβιδίου βολφραμίου για να επηρεάσετε την επιφάνεια του δείγματος κάτω από μια συγκεκριμένη δύναμη και στη συνέχεια να ανακάμψετε. Λόγω της διαφορετικής σκληρότητας υλικού, η ταχύτητα ανάκαμψης μετά από επιπτώσεις ποικίλλει επίσης. Ένα μόνιμο υλικό μαγνήτη εγκαθίσταται στη συσκευή κρούσης. Όταν το σώμα κρούσης κινείται προς τα πάνω και προς τα κάτω, τα περιφερειακά του πηνία προκαλούν ηλεκτρομαγνητικά σήματα ανάλογα με την ταχύτητα, τα οποία στη συνέχεια μετατρέπονται σε τιμές σκληρότητας LEB μέσω ηλεκτρονικών κυκλωμάτων, με το σύμβολο HL.

Ο δοκιμαστής σκληρότητας LEEB δεν απαιτεί ένα πάγκο εργασίας και ο αισθητήρας σκληρότητας είναι τόσο μικρός όσο ένα στυλό, ο οποίος μπορεί να λειτουργήσει απευθείας με το χέρι. Είτε πρόκειται για μεγάλα, βαριά τεμάχια ή τεμάχια εργασίας με πολύπλοκες γεωμετρικές διαστάσεις, μπορεί εύκολα να ανιχνευθεί.

Ένα άλλο πλεονέκτημα της σκληρότητας LEEB είναι ότι προκαλεί ελάχιστη βλάβη επιφάνειας στο προϊόν και μερικές φορές μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μη καταστρεπτικές δοκιμές. Η δοκιμή σκληρότητας των στενών χώρων και των ειδικών τμημάτων σε διάφορες κατευθύνσεις είναι μοναδική.

Ζυγός

Ανάλογα με τον ανιχνευτή ("συσκευή πρόσκρουσης") και τους τύπους Indenter ("Body Body") που ποικίλλουν ανάλογα με τη γεωμετρία, το μέγεθος, το βάρος, το υλικό και τη δύναμη της άνοιξης, οι διάφορες συσκευές αντίκτυπου και οι μονάδες σκληρότητας διακρίνονται, π.χ.

Συσκευή Impact Equotip D με μονάδα σκληρότητας HLD

Συσκευή Impact Exotip G με μονάδα σκληρότητας HLG

Συσκευή Impact Equotip C με μονάδα σκληρότητας HLC

Συσκευή Impact Equotip E με τη μονάδα σκληρότητας HLE

Συσκευή Impact Equotip DL με μονάδα σκληρότητας HLDL

Συσκευές Impact Equotip με μονάδα σκληρότητας HLS

Συσκευή Impact Exotip DC με μονάδα σκληρότητας HLDC

Γενικά, οι τύποι συσκευών πρόσκρουσης βελτιστοποιούνται για ορισμένα πεδία εφαρμογών. Αυτό είναι παρόμοιο με τη χρήση διαφόρων γεωμετριών Indenter και των δοκιμαστικών φορτίων σε Rockwell (π.χ. HRA, HRB, HRC), Brinell και Vickers. Η σκληρότητα του EquotIP έχει ως αποτέλεσμα το HLX να μετατρέπονται συχνά στις παραδοσιακές κλίμακες σκληρότητας HRC, HB και HV κυρίως για συμβατικούς λόγους μεταξύ προμηθευτή και πελάτη. [5] [6]

Πρότυπα

Γερμανικά πρότυπα και προδιαγραφές:

DIN 50156-1 "Μεταλλικά υλικά - Δοκιμή σκληρότητας LEEB - Μέρος 1: Μέθοδος δοκιμής"

DIN 50156-2 "Μεταλλικά υλικά - Δοκιμή σκληρότητας LEEB - Μέρος 2: Επαλήθευση και βαθμονόμηση των συσκευών δοκιμών"

DIN 50156-3 "Μεταλλικά υλικά - Δοκιμή σκληρότητας LEEB - Μέρος 3: Βαθμονόμηση μπλοκ αναφοράς"

Κατευθυντήρια γραμμή DGZFP "Mobile Härteprüfung"

VDI/VDE Κατευθυντήρια γραμμή 2616 Μέρος 1 "Δοκιμή σκληρότητας μεταλλικών υλικών"